Rrëfimi dëshpërues i babait që humbi vajzën: Më mirë që e vranë, se sa ta rrëmbente Hamasi!
Një baba me zemrën copë nga dhimbja e madhe tregon se u ndje i lehtësuar kur dëgjoi se vajza e tij tetëvjeçare u vra nga terroristët e Hamasit, sepse ai tha se ishte më mirë sesa të mbahej peng. Thomas Hand kaloi dy ditë në agoni dhe dëshpërim ndërsa priste lajmet për fatin e vajzës […]
Një baba me zemrën copë nga dhimbja e madhe tregon se u ndje i lehtësuar kur dëgjoi se vajza e tij tetëvjeçare u vra nga terroristët e Hamasit, sepse ai tha se ishte më mirë sesa të mbahej peng.
Thomas Hand kaloi dy ditë në agoni dhe dëshpërim ndërsa priste lajmet për fatin e vajzës së tij Emily pasi terroristët sulmuan Kibbutz Be’eri të shtunën në mëngjes, duke vrarë të paktën 100 njerëz të pafajshëm, përfshirë shumë fëmijë.
“Ata thanë: ‘E gjetëm Emily-n. Ajo ka vdekur, dhe unë i thashë “Po!” Unë thashë “po” dhe buzëqesha, sepse ky është versioni më i mirë i mundësive që kisha unë në mendje.”, tha babai me një zë që dridhej.
Hand përshkroi se si ndihej gjatë rrethimit: “Mendova se ushtria do të vinte së shpejti. Thjesht i thosha vetes: mbahu pak më gjatë, pak më gjatë dhe pak më gjatë.”
Më vonë, kur Hand u informua për vrasjen e vajzës së tij, ai tha i lehtësuar “Po!”
“Ajo ishte ose e vdekur ose në Gaza. Ajo që po u bëjnë njerëzve në Gaza, është më keq se vdekja. Nuk kanë ushqim. Nuk kanë ujë. Ajo do të ishte në një dhomë të errët të mbushur me Zoti e di sa njerëz. Dhe e tmerruar çdo minutë, orë, ditë dhe ndoshta për vitet në vijim. Kështu që vdekja ishte një bekim. Një bekim absolut”, tha ai.
/f.s
What's Your Reaction?