Viti i SPAK

Nga Vitjon Nina

Shqipërisë i janë dashur tre dekada të mundimshme, herë demokratike e herë më pak, për të përshkuar një rrugëtim narrativ për nga drejtimi i drejtësisë.

30 kapitujt e parë gjithsesi, kanë qenë thuajse krejtësisht të shkretë, me përpjekje sporadike për të çarë kontrollin politik mbi një sistem mbi politik dhe për të tejçuar në opinion reflektimin e një drejtësie që minimalisht lëviz, edhe nëse nuk funksionon.

Kurrë më shumë se në vitin 2023, ka hetuar SPAK politikanë dhe persona të përfshirë në botën e krimit të organizuar.

Nisja në fakt vjen nga fundi, sepse një ditë përpara përmbylljes së 23-shit, historia do të shkruhej me dhënien e një mase “arresti në shtëpi” për ish-kryeministrin Sali Berisha, i cili po hetohet në lidhje me çështjen e privatizimit të ish-kompleksi Partizani.

Njëjtë edhe dhëndri i tij, Jamarbër Malltezi, po në të njëjtën çështje, po i akuzuar njësoj.

Berisha do të ishte gjatë këtij viti goditja më e madhe (dhe më e papritur ndoshta) e SPAK-ut dhe kreut të saj të zgjedhur po këtë vit, Altin Dumani, i cili e ka çuar standardin në tjetër nivel nga paraardhësi i tij, Arben Kraja.

Dumani – në realitet i mbështetur në mënyrë të palëkundshme nga SHBA-të dhe Bashkimi Evropian – ka qenë ndër figurat më të përfolura qoftë mediatikisht, qoftë në opinionin publik, për rolin e tij në spastrimin e skenës politike nga korrupsioni dhe krimi.

Këtë më së shumti ia ka bërë partisë në pushtet, asaj Socialiste, ku ish-zyrtarë, zyrtarë aktualë, kryebashkiakë apo persona të tjerë, gjenden pas hekurave sot, disa të dënuar e disa nën akuzë, disa në arrati e disa në pritje për vendime ndaj tyre, por të gjithë të pafuqishëm për t’i bërë ballë furisë që e ka përfshirë SPAK-un.

Çështje shumë të mëdha si ajo e inceneratorëve, tenderime në bashki, apo edhe afera të shkuara, rëndojnë mbi supet e të majtëve në 365 ditët që lamë pas.

Më e bujshmja, pa diskutim ajo e ish-zëvendëskryeministrit, Arben Ahmetaj, i cili edhe pse në arrati, është ndër të akuzuarit kryesorë për çështjen e skemës së inceneratorëve.

Ahmetaj në një pikë të vitit, u kthye teknikisht në ish-zyrtarin më të lartë nën akuzë nga SPAK, ku përllogaritet se ai i ka shkaktuar shtetit miliona euro dëm me inceneratorët, por edhe mbi mbi 7 miliardë lekë dëm, sa i takon privatizimit të një ish-furre buke.

Ai vetë, e ka përcaktuar çështjen si një persekutim politik, ka kërkuar disa herë lirimin nga akuzat, apo edhe heqjen e sekuestros së pasurive, por gjithçka ka qenë e kotë.

Ahmetaj e ka pasur të pamundur justifikimin e akteve të tij dhe sot në arrati, vijon të gjykohet.

Por në çështjen e inceneratorëve, edhe pse emri i Ahmetajt është më i larti i përfshirë, ka pasur gjithashtu përmbyllje gjykimesh për ish-ministrin e Bujqësisë, Lefter Koka, apo Sekretarin e Përgjithshëm të asaj kohe në këtë ministri, Alqi Bllako.

Të dy ata, janë dënuar nga Gjykata kundër Korrupsionit dhe Krimit të Organizuar, për vepra të ndryshme penale, mes të cilave edhe shpërdorimi i detyrës, apo përfitimi nga tenderët. Zyrtarë të tjerë gjithashtu i janë bashkuar dënimeve kolektive që GJKKO ka lëshuar, pas hetimeve të përmbyllura nga SPAK.

Çështje më vete, e rikthyer në kohë, edhe ajo e koncesionit të Sterilizimit, ku janë lënë në burg një ish-zëvendësministër socialist, Klodian Rjepaj, si edhe një biznesmen, Ilir Rrapaj, por që nën akuzë është një “peshk më i madh”, me hetimet që vijojnë për ish-ministrin e Shëndetësisë, Ilir Beqaj.

Në fillim të vitit, filtrin e SPAK nuk e kaloi as Arlind Gjokutaj, Sekretar i Përgjithshëm për kohën në Ministrinë e Financave dhe Ekonomisë.

Gjokutaj, së bashku me të tjerë zyrtarë, u akuzua për shpërdorim detyre.

Të qetë veçanërisht nuk kanë qenë kryetarët socialistë të bashkive të ndryshme, me raste të njëpasnjëshme të evidentuara nga SPAK.

Siparin e kishte hapur Fatos Tushe i Lushnjës që vitin e shkuar dhe me shtimin e dënimit ndaj tij këtë vit, me pesë vjet burg.

Por emri i Tushes është harruar mes dosjeve voluminoze për kryebashkiakët socialistë, që SPAK ka kaluar në dorë.

Me radhë, Lefter Alla i Bulqizës, Vangjush Dako i Durrësit, Safet Gjici i Kukësit, Fran Tuci i Fushë-Arrëzit, u arrestuan dhe iu bashkuan disa të tjerëve pas hekurave.

Të tjerë janë ndërkaq në hetim, ku përmenden Rakip Suli i Kamzës, Kreshnik Hajdari i Kuçovës, apo Edison Memolla i Rrogozhinës.

Kryebashkiakët socialistë në SPAK madje, nuk janë më as një lajm i bujshëm, duke parë shpeshtësinë me të cilën shkojnë në dyert e institucionit hetimor për t’u marrë në pyetje.

Pas nuk ka mbetur as bashkia kryeqytetase, ku pavarësisht se filtrit deri tani i ka shpëtuar Erion Veliaj, zyrtarë të tjerë në Bashkinë Tiranë, janë arrestuar ose janë nën hetim për rastin e inceneratorit.

Por edhe rikthime çështjesh të bujshme kanë ardhur në drejtësinë shqiptare, me atë të Gërdecit si kryesoren dhe më të larmishmen, ku praktikisht procesi po ripërsëritet dhe ish-ministri i Mbrojtjes, Fatmir Mediu, apo djali i ish-kryeministrit Berisha, Shkëlzeni, mund të pësojnë fate të ngjashme me pararendësit.

E megjithatë, ende mungon ajo “qershi mbi tortë” e SPAK-ut, çështja e cila do të bënte ndoshta ndryshoren tërësore në drejtësinë shqiptare dhe që kërkohet me ngulm çdo vit.

Ndaj, pyetja është: Po 21 janari, në 2024?

PS: Fitorja e vërtetë e SPAK, do të ishte çrrënjosja e korrupsionit endemik në administratën shqiptare. Do ta arrijë dot këtë?